ٰفریبا نظری میگوید: بیشتر آثار حوزه جنگ یک خط سیر و شیوه روایتی یکسان و مشابه دارند، در حالیکه روایت اسیران، جانبازان، پزشکان و پرستاران و دیگرانی که در جنگ بودهاند هر کدام باید متفاوت از دیگری باشد. علت این خط سیر یکسان تاثیرپذیری راویان از گزارههای گفتمان رسمی جامعه است.
صدای زنگ گوشی موبایل همه را از خواب بیدار میکند. دوستی سراسمیه پشت تلفن میگوید کجایی؟ خوبی؟ میگویم آره، چی شده مگه؟ میگوید حمله شده به اهواز. ذهنم میرود به ۳۸ سال پیش، گیج و مبهوت به خودم میگویم مگر جنگ شده باز؟
اولین نشست از سلسله نشستهای «زنان در جنگ هشت ساله ایران و عراق» با موضوع تجارب زیسته زنان از جنگ توسط حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعهشناسی ایران روز شنبه ۲۴ شهریور ماه ۹۷ با حضور الهام عدیمی (کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی و عضو حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان)، مریم کاظمزاده (عکاس و خبرنگار جنگ، نویسنده کتاب، خبرنگار جنگی) و گلستان جعفریان (پژوهشگر و نویسنده حوزه جنگ) در سالن کنفرانس انجمن جامعهشناسی ایران برگزار شد.
روایتی از سالروز حمله شیمیایی به سردشت | ساعت از یک بامداد گذشته و سردشت، سیامین سال عزاداریاش را برای کشتهشدگان حمله شیمیایی که ۷ تیرماه ۱۳۶۶ اتفاق افتاد، پشت سر گذاشت. مرد جوانی از اهالی شهر که برای برگزاری مراسم چند روزی درگیر بوده، روبهرویم نشسته تا از وضعیت مردم و شهر بگوید. با این جمله شروع میکند...